Thailand was in de jaren negentig (van de vorige eeuw) een van ’s werelds meest veelbelovende economieën. Als leider van de Aziatische Tijgers toen, in een tijd dat China en India nog geen enkele rol van betekenis speelden, leek Thailand een plek op het wereldtoneel te gaan veroveren. Maar nadat de economie oververhit raakte met een regionale Aziatische financiële crisis in 1998 als gevolg, moest Thailand in de jaren daarna weer stap voor stap opkrabbelen om het pre-crisis-niveau te halen. Ondertussen meldde China zich in de strijd en verschenen er nieuwe opkomende landen. Was Thailand ooit de machtige hub naar het Indo-Chinese achterland, nu gingen landen als Vietnam, Cambodja en later ook Myanmar zelf een economisch partijtje meeblazen. Buitenlandse investeerders verloren Thailand enigszins uit het oog en richtten zich op de nieuwere economieën die harder groeiden. Op 8 maart 2017, kwam de Board of Investment of Thailand naar Den Haag om haar nieuwe “Thailand 4.0”-plannen toe te lichten. Zoals in eerdere plannen zijn er speerpunten geformuleerd en de verschuiving van manufacturing naar hoogwaardige manufacturing en ook de diensten-sector nemen in dit nieuwe plan een centrale plaats in. De “digitale economie” is het toverwoord en ook de Eastern Economic Corridor, met daarin diepzeehaven Laem Chabang, vliegveld U-Tapao en de Eastern Seaboard, speelt een hoofdrol in “Thailand 4.0”. Maar doet Thailand er nog wel toe ? Wordt het niet links en rechts ingehaald door emerging markets als Myanmar en Vietnam ? Hoe staat Thailand er nu, in 2017, voor als gateway naar de Greater Mekong Subregion ? Het antwoord hierop is dat Thailand nog steeds een sleutelrol vervult in de sub-regio en zelfs steeds bepalender daarin wordt. Als een van de 4 oprichtende landen van ASEAN in 1967 en nu deel uitmakend van de ASEAN-6-landen, die de handelsbelemmeringen (lees: importtarieven) onderling tot vrijwel nul hebben teruggebracht, neemt Thailand samen met Singapore en Maleisië het voortouw in Zuidoost-Azië. Thailand is een “volwassen” economie met een echte middenklasse die over aanzienlijke koopkracht beschikt, met een uitstekende infrastructuur en een aantrekkelijk vestigingsklimaat voor buitenlandse bedrijven In 2016 groeide de Thaise economie met 3,2% en voor 2017 wordt eenzelfde groei-percentage voorspeld. Dit is een gedegen groei voor een land dat in de regio qua ontwikkeling ongeveer op één lijn ligt met Maleisië, dat haar BNP in 2016 zag toenemen met 4,2%. In Indochina (Cambodia, Laos, Thailand, Vietnam)-plus Myanmar is Thailand nog steeds de absolute nummer één. Thailand is de op twee na grootste investeerder (na China en Singapore) in Myanmar en in Vietnam hebben Thaise investeerders belangen in 205 projecten ter waarde van US$7 miljard. In buurland Laos behoort Thailand samen met China en Vietnam tot de grootste investeerders, met name in waterkrachtcentrales en de toerisme-sector. Suvarnabhumi Airport, het internationale vliegveld van Bangkok, behoort tot de drukste in Azië. Thailand heeft een van de grootste auto-industrieën ter wereld en zou zelfs kunnen profiteren van de ASEAN-afspraak dat Vietnam de import op auto’s verlaagt (in 2018 ?), waardoor Japanse auto’s uit Thailand de Vietnamese markt op kunnen. Thailand investeert US$5,1 miljoen in het stuk snelweg in Myanmar dat Yangon met het Thaise Mae Sot moet verbinden. In de One Belt One Belt-plannen van China komt Thailand prominent voor en als het Khra-kanaal in Zuid-Thailand ooit wordt gegraven en in gebruik genomen, dan heeft Thailand haar eigen Suez-kanaal en zet het Singapore’s Straat van Malakka-route buitenspel. Maar dat is nog toekomstmuziek……. By Matthijs van den Broek, Further East Consult
OVER DE AUTEUR Matthijs van den Broek is 10 jaar werkzaam en woonachtig geweest in Bangkok, Thailand en pendelt al meer dan 25 jaar heen en weer tussen Nederland en Azië. Matthijs van den Broek is een veelgevraagd spreker, zowel in Europa en de V.S. als in Azië zelf.